zaterdag 25 december 2010

Fijne feestdagen allemaal

Ik wil iedereen fijne kerstdagen en een veilig uiteinde en gelukkig 2011 toewensen. Ik doe het even op deze manier omdat ik geen tijd heb gehad om kerstkaarten te sturen dit jaar.

Kerstavond met mijn beste vrienden was geweldig, het leek veel te snel voorbij te gaan voordat we het wisten was de taxi er al en was het tijd om naar huis te gaan. Marco en Daantje hebben heerlijk gekookt, ik vond zelfs de wijn lekker (ben normaal geen wijndrinker) en iedereen was gelukkig blij met hun kadootjes.

XOXO Brigitte

woensdag 15 december 2010

Vriendschappen


In de loop de jaren veranderen vriendschappen, sommigen gaan verloren en andere worden alleen maar hechter. Nu zo vlak voor de kerst ben ik me aan het bedenken wat ik mijn vrienden kado zal geven voor de kerst, maar niks lijkt goed genoeg. Want hoe bedank je de vrienden die je hebben bijgestaan in een van de zwaarste tijden van je leven en die je steunen zonder je te veroordelen. Afgelopen jaar heeft me geleerd dat heel veel dingen veranderen, maar sommigen dingen misschien wel nooit.

Het klinkt misschien vreemd maar mijn 3 beste vrienden zijn inmiddels mijn familie geworden, of zoals ik door 2 ervan word genoemd: deel van het meubilair. Daarbij komen ook nog de schatten van kids die ze hebben en waar ik zielsveel om geef.

Marco is mijn beste vriend, hij staat dichter bij me dan ik ooit iemand heb toegelaten in mijn leven. Hij geeft advies als ik met dingen in de knoop zit maar zal me nooit zijn mening opdwingen. Hij heeft me geholpen om een nieuw persoon te worden, hij heeft me geholpen mezelf te worden en daarvoor zal ik hem eeuwig dankbaar zijn. Natuurlijk is hij niet perfect, af en toe kan hij me best irriteren maar ondanks alles hou ik van hem met heel mijn hart. Als ik me slecht voel dan denk ik aan het gezicht wat hij op het ziekenhuis trok na mijn scooterongeluk. Een verpleger kwam binnen en keek hem raar aan en ik zei dat hij mocht blijven want hij was mijn beste vriend, op Marco zijn gezicht verscheen een enorme glimlach die er niet meer echt af te halen was. Later heeft die me gezegd dat het heel veel voor hem betekende dat ik dat zei want zo vaak hoor je dat niet. Dus Marco, je bent mijn beste vriend en ik hoop dat het nooit veranderd.

Daniëlle is mijn beste vriendin, ondanks dat we elkaar pas enkele maanden kennen voelen we elkaar goed aan en kunnen we ontzettend goed praten. Onze karakters komen op veel punten overeen, maar in andere dingen verschillen we weer. Na mijn ongeluk deze zomer belde ik haar op en vertelde heel droog wat er gebeurd was en ze dacht dat ik haar voor de gek hield, maar ondanks dat was ze binnen enkele minuten bij me toen ik per ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. Ik was zo blij om haar te zien en die dag heeft ze me verzorgd en stond ze net als de weken van tevoren weer voor me klaar. Verder delen we inmiddels de creatieve passie van het naaien en maken we lol samen en tja we zijn ook vrouwen onder elkaar dus wel meer dingen worden gedeeld. Daantje, ik hou van je met heel mijn hart en ik hoop je nooit kwijt te raken.

Stéphanie is ook een dierbare vriendin en erg nieuwsgierig van aard, we delen veel dingen en kunnen samen dingen goed analyseren. Al analyseren we sommige dingen gewoon dood. We wonen dan wel een eindje uit elkaar maar we weten dat we voor elkaar klaar staan als dat nodig is. Mijn leukste herinnering van dit jaar is het verhaal wat ze me op het ziekenhuis vertelde over de chirurg na de operatie. Ongelooflijk hoe ze daarmee is omgegaan en hoe goed het me deed dat ze duidelijk veel om me gaf. Stéphanie, ik hou van je en wil je niet kwijt.

En dan hebben we natuurlijk alle schatjes van mijn vrienden: Tessa (van Marc), Angel (van Tamara), Mauritio, Colin en Deacon (van Marco en Daniëlle), Adiva en Dycienna (van Carina) en natuurlijk Darell (van Colinda). Het zijn stuk voor stuk schatten die een plekje in mijn hart hebben en een glimlach van deze kids kan een sombere dag weer heel vrolijk maken. Misschien zie ik ze niet allemaal even vaak maar dat plekje in mijn hart hebben ze verdiend en dat raken ze niet meer kwijt.

Wat ik eigenlijk wil zeggen met dit bericht is dat al mijn vrienden dierbaar voor me zijn en de 3 dierbaarste wilde ik even in het zonnetje zetten. Veel dingen veranderen, maar ik weet zeker dat deze vriendschappen zullen voortduren in het nieuwe jaar en nog veel langer. Goede vrienden zijn zeldzaam, verlies ze niet. En ik kan eerlijk zeggen dat ik de beste vrienden ter wereld heb!!!

Marco, Daan, Stépahnie en de rest, I love you all!!!!

XOXO  Brigitte

zondag 5 december 2010

Terugblik op het jaar

Inmiddels is het alweer Sinterklaas en de rest van de feestdagen staan alweer voor de deur en meer dan de andere jaren zie ik op tegen de feestdagen. 2010 is voor mij een zeer bewogen jaar geweest en ik ben blij dat ik hem alweer bijna achter me kan laten. In het afgelopen jaar hebben een aantal datums veel voor me betekent en dat zal altijd zo blijven.

29 januari 2010: Het ongelooflijke is gebeurd, het nieuws over een jeugdvriendin bereikte me. Ze is van de weg geraakt toen ze terug naar huis ging met haar auto. Bethul was overleden, ze was 24 en zou in de zomer trouwen. Ondanks dat we al een tijdje geen contact meer hadden had het een enorme invloed op me. Zo sta je midden in het leven en ben je je huwelijk aan het plannen en zo is het afgelopen.

Voorjaar: ik werd ten huwelijk gevraagd en nog steeds heel naief over mijn relatie heb ik ja gezegd en werd mijn huwelijk gepland. We wilden het in juni doen omdat dat de maand was die veel voor ons betekende. Daarin hadden we elkaar leren kennen en zijn we gaan samenwonen dus leek het logisch om ook in die maand te trouwen. Alles was gepland om op 21 juni voor de wet te gaan trouwen, maar in mei gebeurde er dingen in onze relatie waardoor ik besloot er na ruim 8 jaar een punt achter te zetten. Het was over, de liefde die ik ooit voor hem voelde was helemaal geblust.

7 juni 2010: Ik werd dan eindelijk opgenomen in het ziekenhuis om op 8 juni mijn operatie (maagverkleining)te krijgen. Er werd me gezegd dat ik met enkele dagen weer thuis zou zijn, maar uiteindelijk heb ik bijna 7 weken in het AZM doorgebracht. Veel complicaties en een bijna-dood ervaring rijker ben ik er toch sterker uitgekomen dankzij de beste vrienden ter wereld. Als ik hun niet had gehad, dan was ik helemaal gek geworden.

22 juli 2010: ik mocht eindelijk naar huis. Na 7 weken in het ziekenhuis te hebben gelegen genoot ik slechts kort van mijn nieuwe vrijheid. Want een uur na mijn ontslag kreeg ik een scooterongeluk, ik heb dat bestelautootje van heel dichtbij gezien en lag niet lang daarna voor het eerst in mijn leven achterin een ambulance. Het was eng en ik was meer bezig met mijn bijrijdster dan met mijn eigen verwondingen. Achteraf misschien niet zo slim, maar toen dacht ik dat die meid nog een goede vriendin was die er ook zo voor mij zou zijn.

3 augustus 2010: Opa Jo overlijdt na een ziekbed van enkele weken, zonder dat ik de kans heb gekregen om afscheid te kunnen nemen. Ik was te zwak om het stuk naar Brunssum te kunnen reizen om afscheid te nemen. Opa Jo was dan niet mijn opa maar zo zag ik hem wel en ik mis hem nog steeds. Gelukkig heeft opa niet veel pijn hoeven leiden en het afscheid was een feit. Ik ben nog samen met mijn ex naar de begrafenis geweest en nam afscheid van opa en de rest van de familie want ik was eigenlijk een buitenstaander geworden.

27 augustus 2010: een grote verassing zet mijn wereldje op zijn kop. Mijn beste vrienden bewijzen echt mijn beste vrienden te zijn.

En wat is dan het resultaat van 2010? Ik ben 2 dierbare personen kwijtgeraakt samen met ruim 60 kg aan gewicht. Ik ben een relatie armer, maar ik treur er niet om en geniet lekker van het vrijgezelle leventje zoals ik het nu leid, ik wil eerst zelf weer rust in mezelf vinden voordat ik een nieuwe relatie start. Want ik heb sjans genoeg, maar niemand waarvoor ik echt wil gaan. Mijn beste vrienden hebben het dit jaar zwaar met me te verduren gehad met de schrik van de spoedoperaties en mijn ongeluk, maar ze hebben me door dik en dun (grappige woordspeling nu) gesteund en ik zou niet weten wat ik zonder deze 2 geweldige meiden en geweldige vent zou moeten. Daantje, Stéphanie en Marco, bedankt voor alles wat jullie dit jaar voor me hebben betekend zonder jullie had ik het niet gered. Ik hou van jullie, BFF 4-evah...

Ik wens iedereen een fijne Sinterklaasavond toe en voor de rest alvast prettige feestdagen!!!


XOXO Brigitte